W dniu 24 lutego 2020 r. Sąd Okręgowy w Warszawie uznał za nieważną umowę kredytu denominowanego zawartą z Bankiem Przemysłowo-Handlowym PBK S.A. (obecnie PKO S.A.).
Była to umowa z listopada 2002 r. więc zawarta przed akcesją Polski do Unii Europejskiej. Sąd nie miał jednak wątpliwości, że przepisy o klauzulach niedozwolonych wprowadzone do polskiego porządku prawnego nowelizacją z 2000 r. będą miały w sprawie zastosowanie.
Sąd Okręgowy nie miał także wątpliwości, że kwestionowana przez nas umowa kredytu jest umową kredytu denominowanego. Zdaniem Sądu, szczególnie w świetle aktualnego orzecznictwa Sądu Najwyższego, nie budzi już wątpliwości, że klauzule przeliczeniowe w tego typy umowach są niedozwolone.
Sąd doszedł przy tym do wniosku, że w kredycie denominowanym klauzule przeliczeniowe określają główne świadczenia. Ich eliminacja powoduje brak możliwości utrzymani utrzymania w mocy. Sąd Okręgowy słusznie przy tym zauważył, że w świetle orzecznictwa TSUE, uzupełnienie umowy jest możliwe jedynie postanowieniami, których celem jest zastąpienie postanowień abuzywnych, jednak w polskim porządku prawnym takich postanowień nie ma.
Wyrok:
Sąd Okręgowy w Warszawie, wyrok z dnia 24 lutego 2020 r., sygn. akt. XXV C 2191/17, unieważnienie z teorią salda,
pozwany Banku Polska Kasa Opieki S.A. w Warszawie, SSO Agnieszka Wlekły – Pietrzak